Stargard

 W pierwszym zdaniu tego postu muszę koniecznie napisać, że ODKRYWCY  mają już za sobą  100 wycieczek, a ta do Stargardu otworzyła następną setkę:))

Czy byłam na każdej? Prawie. Myślę ,że liczba wycieczek na których nie byłam nie przekroczyła dziesiątki:))

Stargard uzyskał prawa miejskie w 1243 roku, jest jednym z najstarszych  miast w Polsce.  

  Podczas zwiedzania Stargardu oprowadzała nas przewodnik pani Elżbieta.

Zwiedzanie miasta rozpoczęliśmy od Muzeum Archeologiczno - Historycznego.

     

Zgromadzono tu sporo eksponatów.

Ciekawy jest zbiór monet, które można oglądać używając szkła powiększającego.

Jak widać na zdjęciu monety zaciekawiły naszego szefa.

Moje koleżanki zainteresowały się faktami historycznymi .

 

Po zwiedzeniu muzeum udaliśmy się w kierunku Staromiejskiego Rynku.

                                           Po drodze mijamy Bramę Pyrzycką.

Na Rynku zobaczyliśmy zabytkowe  średniowieczne kamieniczki. Ten jasny budynek to ratusz , wybudowany w XIII wieku, przebudowany w XV.

 

Największą i najcenniejszą budowlą na rynku jest Kolegiata Mariacka, czyli Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata. 

Wieża kościoła (83,5 m) jest widoczna  w wielu punktach miasta.

Z naszą grupą zwiedziliśmy wiele kościołów , ale takiego jak ta kolegiata jeszcze nie widzieliśmy.

Kościół jest jedną z najznakomitszych świątyń gotyckich.

W kościele  są prowadzone prace remontowo konserwatorskie, dlatego fotografowałam przede wszystkim górną część.

                                   Zdjęcia robiłam komórką( nienajlepszą zresztą)

ale wydaje mi się, że widać  potęgę budowli.

Podczas prac konserwatorskich  zmontowano organy piszczałkowe.

Kolegiata z zewnątrz.

Na terenie starego miasta znajdują się 22zabytki w stylu późnego gotyku lub baroku, zbudowane ze średniowiecznej czerwonej dużej cegły.

Do nich należą też baszty i bramy.

Na zakończenie zdjęcie naszej grupy

Koleżanka  zauważyła ,że jest nas kilka w bardzo podobnych kurtkach.

                                          Ustawili nas na początku grupy,

Wyglądamy jak uczennice w mundurkach:))



 Pozdrawiam serdecznie wszystkich odwiedzających:))

Powitanie wiosny 2023r

 Jak co roku od lat.....

Jeszcze mam trochę siły i wspólnie z naszą grupą turystyczną żegnałam wczoraj zimę

                                                      i witałam wiosnę

Na naszym zdjęciu zima jeszcze panoszy się dumnie, ale delikatna wiosna już niedługo zajmie jej miejsce.

 Spotkaliśmy się  pięknie ustrojeni w Wilkowie nad jeziorem.

                                    Było kolorowo, wesoło i pięknie. 

                                  Odwiedzili nas też mili goście. 

Pan dyrektor Domu Kultury szukał nas w sali wykładowej, burmistrz sprawdził wszystkie zaułki  w mieście aż wspólnie z sołtysem z Wilkowa odkryli , że jesteśmy jak każda młodzież na wagarach:))😏

Było  muzycznie.

   Nasz szef Andrzej jak zawsze z akordeonem

i Tadeusz z saksofonem zadbali ,żeby było tanecznie.

Kto ma zdrowe nogi to sobie potańczył na pomoście 

Moje bolące kolano niestety nie zgadzało się na tańce:))

Było pyszne ciasto, a także kiełbaski.

 Nasi dzielni "kucharze " Boguś i Józek zadbali  żeby były cieplutkie:))

 Nie obyło się bez sesji fotograficznych

                                        

                                             Na zakończenie zdjęcie grupowe.

Obok moich zdjęć udostępniłam  też zdjęcia  koleżanek z grupy, które ściągnęłam z Facebooka.

Oglądając zdjęcia  czytałam komentarze .Wszystkie oceniają naszą zabawę pozytywnie.

Jeden z nich spodobał mi się szczególnie - napisała go młoda kobieta, córka naszej koleżanki .

"Szary, pochmurny dzień został rozświetlony wspaniale przez grupę ludzi pozytywnie nastawionych do życia, pełnych radości i dystansu do siebie. Przepiękna jest ta zgrana wspólnota 

 .

Kolorowe stroje, urocze kapelusze, pyszne słodkości, wszystko to pięknie podkreśla gotowość na otwarcie się na kolejną porę roku.

Życzę Państwu wiosny w sercach takiej jak na tych przepięknych zdjęciech "

Jak zawsze pozdrawiam serdecznie wszystkich odwiedzających:))

Róża ze wstążki - łatwy sposób

Moją różę zrobiłam kilka lat temu.

Koleżanka poprosiła żeby zrobić jej taką samą.

Od kiedy jestem na emeryturze, zawsze zanim coś kupię , zastanawiam się czy mogę zrobić to sama.

Zrobiłam tę różę w oparciu o filmik z  YouTube.   Niestety, nie znalazłam go. 

 Pamiętałam, że moją różę ze wstążki zrobiłam tylko za pomocą igły i nitki.

 

                          Różę zrobiłam wówczas na wieczornicę literacką.  

Niestety nie mogłam sobie przypomnieć , a przecież obiecałam koleżance . Jedynym ratunkiem było 

" rozłożenie" mojej róży.

Od tego momentu już wiedziałam.

Zapisuję dzisiaj ten sposób również dla siebie. Być może będę chciała  za jakiś czas zrobić następną  i żeby ponownie nie niszczyć swojej róży łatwiej będzie zaglądnąć tutaj. 

Prawidłowe złożenie wstążki to najważniejszy moment.

Teraz już tylko potrzebna jest igła z długą nitką i przefastrygować od końca do końca.

                                     Ściągnąć i formować według własnego gustu.

                                                  

Róża koleżanki wyszła zgrabniejsza jest wykonana z wąskiej wstążki. 

Sobie też taką zrobię.

Na razie mam dużą.

Moja wnuczka lubi ją przypinać w różnych miejscach.

Ja ponownie przypięłam ją do bluzki na wieczornicę literacką poświęconą życiu i twórczości Kazimiery Iłłakowiczównej.

Nasze wieczornice mają charakter kameralny, przy kawie i ciastku

 Pani Kazimiera Iłłakowiczówna była bliską współpracownicą marszałka  Józefa Piłsudskiego , miała ciekawe życie . Była również poetką. 

        Do mojej ojczyzny - ciszy

                Nad zamętem jak ptak wiszę:

               tu pożoga, tam pożoga...

              Do ojczyzny mojej – ciszy

               zagubiona wszelka droga.

               Nie zobaczą, nie posłyszą

                  walka wre pod niebiosami...

              O ojczyźnie mojej ciszy

               zagubiona wszelka pamięć.

                                                                             Więc na chmurach skrzydłem piszę,
                                                                               piórem jasnym, piórem ciemnym:
                                                                                    o ojczyźnie mojej - ciszy
                                                                                 żadnej, żadnej nie ma wieści.

 Na zakończenie pozdrawiam serdecznie i życzę miłej ,słonecznej  niedzieli:))