Skrawek mojego nieba

 W moim pierwszym poście, już blisko dziesięć lat temu, napisałam ,że po przejściu na emeryturę czułam się zagubiona , zdziwiona ogromną ilością wolnego czasu. 

Zapisałam się na Uniwersytet Trzeciego Wieku i postanowiłam zająć się sprawami na które nigdy nie miałam czasu gdy pracowałam. To na UTW po raz pierwszy zaczęłam  malować i wykonywać różnego rodzaju ozdoby. Wędrować z grupą turystyczną , na sekcji literackiej pisać wiersze, i  śpiewać w zespołach. Sprawiało mi to wielką radość.

Od dziewięciu miesięcy ponownie jestem zagubiona, ponownie mam olbrzymią ilość czasu z którym nie wiem co zrobić. Sposobów zapełnienia czasu znalazłoby się wiele , ale co zrobić gdy chęci brak:))

Wystarczy tego filozofowania. 

                                Taki zachód słońca zobaczyłam wczoraj przez kuchenne okno. 

Bardzo mi się spodobał, pomyślałam wówczas o moim wierszu, który napisała dwa lata temu.

   Skrawek mojego nieba 

    to ten kawałek od wschodu

    patrzę na niego codziennie

     z okna mojego pokoju.

     Oglądam niebo o świcie

     kiedy przestaje być czarne

     poświata na nieboskłonie

     nadejście słońca ogłasza.

    Zmienia się moje niebo

     tworzy się gama kolorów

     a słońce zza horyzontem

    czerwienią jak ogień płonie.

    Patrzę na niebo w dzień biały

    gdy jest jak morze błękitne

    lub zasłonięte chmurami

    raczy nas deszczem obfitym.

  Spoglądam w niebo o zmroku

  w poszukiwaniu gwiazd srebrnych 

  witam się z młodym księżycem 

  z pierwszą wieczorną gwiazdeczką.

  Skrawek mojego nieba 

  to ten kawałek od wschodu

  z każdą minutą jest ciemniej

   w oknie mojego pokoju.

W 2013 roku zrobiłam zdjęcie wschodu słońca z okna mojego pokoju.

Tak z mojego okna widzę naszą figurę Chrystusa Króla.

W 2016 roku udało mi się sfotografować wschodzący księżyc.

Robiłam też takie zdjęcia w innych latach ale te wydają mi się najlepsze.

 

W ostatnim czasie rzadko wychodzę z domu. Dlatego bardziej przyglądam się niebu jaki widzę przez okna mojego mieszkania.

Zaskakuje mnie często kształt i kolor  jaki przyjmują obłoki.

 

Gdy to ostatnie zdjęcie zamieściłam kiedyś na FB, moja koleżanka  napisała

" Niebo otworzyło dla nas serce"

 

Pozdrawiam serdecznie wszystkich odwiedzających:))