Wyprawa rowerowa 9/2013

Wczoraj pogoda była bardzo dobra na jazdę rowerem.
Po długiej przerwie nareszcie mogliśmy wyjechać i poczuć wiatr we włosach.

                    Wyruszyliśmy dziesięcioosobową grupą w kierunku Ołoboku.
Przejechaliśmy 25km.Trasa:Świebodzin-Ołobok- Łąkie- Radoszyn- Świebodzin
Zatrzymaliśmy się dopiero w Łąkie nad jeziorem.

 Obawialiśmy się,że teraz w okresie wakacji będzie dużo ludzi,a okazało się ,że było cicho jak zawsze.

                       Tylko kilkoro młodych ludzi opalało się na pomoście.

Rozsiedliśmy się wygodnie na ławkach ,popijając kawę i zajadając się plackiem upieczonym przez Marysię.

Jadzia przeczytała nam  krótką informację o zamku w Wilkowie.
Napiszę o nim gdy ponownie będziemy w jego pobliżu.

                             Po kawie rozpoczęła się praca w grupach.

                         Panowie trzymali się razem,spacerując nad brzegiem jeziora.

                        Z przyjemnością pomoczyłyśmy nogi w ciepłej wodzie.

                                                    Przyjemnie było odpoczywać nad jeziorem.
My nie lubimy zbyt długo być w jednym miejscu .

                                             Ruszylismy dalej w kierunku Radoszyna..

                            Na polu smutne rżysko, przypomina ,że jesień już blisko.
                                     Zieleni się tylko kukurydza,

                                   która w tym roku wyrosła baaaardzo wysoka.  

                        O zbliżającej się jesieni przypominały nam też mirabelki na przydrożnych drzewach.

                                              Gałęzie uginały się pod ciężarem owoców.

Pojedliśmy,

                                      zrobiliśmy  zdjęcie i ruszyliśmy dalej.
W Radoszynie zwróciła naszą uwagę kwitnąca magnolia.

Właścicielka powiedziała , że jej magnolia  kwitnie od wiosny do jesieni, że jest to drzewko Jana Pawła II.

Do Radoszyna jechaliśmy,żeby zobaczyć miejsce upamiętniające śmierć młodą norweżki,o której pisałam już w tamtym roku KLIK
Słyszeliśmy ,że miejsce to jest już uporządkowane.

I rzeczywiście miejsce jest widoczne z drogi, nie ma już chaszczy przez które brnęliśmy w ubiegłym roku. Znajduje się tablica informacyjna

                                                            i pamiątkowa.

Jeszcze chwilę zadumy i powrót do Świebodzina.

A to owoce jarzębiny które też przypominają o rychłej jesieni.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie:))