MAJOWA WYCIECZKA cz II--SULĘCIN

Tak jest zawsze, gdy opis jakiejś wycieczki dzielę na  części to do napisania tej ostatniej nie mogę się zabrać. Zawsze wydaje mi się, że zrobię to następnego dnia , a w rzeczywistości rozciąga się często na cały  tydzień. Dzisiaj i tak jest nieźle bo zabrałam się za napisanie go po trzech dniach.

         Tak jak pisałam po zwiedzeniu Lubniewic ruszyliśmy do Sulęcina.
Czas spędzony w Sulęcinie zorganizował dla nasz kolega Bogdan. Udaliśmy się do szkoły w której pracował trzydzieści lat.

                                         Przed wejściem piękne rododendrony.

                                                        W holu tablica patrona szkoły.
                                         
                                          My udaliśmy się do stołówki,

                                gdzie zjedliśmy pyszny obiad

                                                      i  powitaliśmy  przewodnika.

Przewodnik to z zawodu fotograf, a z zamiłowania historyk Sulęcina. Chętnie oprowadzał nas i opowiadał o ciekawych miejscach swojego miasta.

                                         Willa Neuenfelda z końca XIX wieku.

                                                 Gotycki kościół z XIII w.

                                                 z (prawdopodobnie) głowa światowida.

                                           Przed rynkiem,

                                 a w centralnym punkcie fontanna.

                               Za fontanną widać kamieniczki z XVIII i XIX wieku.
Następnie udaliśmy się do Domu Joanitów,

gdzie obejrzeliśmy wystawę poświęconą historii Sulęcina.

Spotkaliśmy tu również członkinie Sulęcińskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

                               Zostaliśmy poczęstowani kawą

Przedstawicielka UTW opowiedziała nam o ich działalności. O swoich osiągnięciach i o tym co chcieliby by  jeszcze zmienić .

                            W imieniu naszej grupy podziękowała jak zawsze  Marylka.

Tym spotkaniem zakończyliśmy naszą wizytę w Sulęcinie.
Chcę jednak napisać jeszcze jedną bardzo ważną rzecz o tym mieście .Jako miłośniczka jazdy na rowerze zazdroszczę im ścieżek rowerowych.
W skład sieci szlaków rowerowych w okolicach Sulęcina wchodzą:
- trzy duże pętle każda o długości 90km,
-trzy małe pętle , o długości odpowiednio 19km, 20km, 14km  .
W samym mieście znajduje się 14,9km .

Jak to się ma do naszego miasta?

Owszem w okolicach Świebodzina mamy dwie ścieżki rowerowe :
- w kierunku Chociul to chyba około 4km,
-w kierunku Lubogóry nie wiem ale chyba jest krótsza.
Po oddaniu ścieżki rowerowej wokół jeziora w Wilkowie , możemy powiedzieć ,że mamy jedną pętlę.
W samym mieście, które ma prawie dwa razy więcej mieszkańców niż Sulęcin nie ma żadnej ścieżki rowerowej.
Jak to jest ,że w jednym mieście można a w drugim nie?
Rozpisałam się? Być może , ale marzy mi się przejazd przez  nasze miasto ścieżką rowerową, żeby nie jechać ulicami między samochodami narażając się na ......., lub chodnikiem narażając się na mandat i uwagi niezadowolonych przechodniów.
Na koniec kilka zdjęć z ośrodka Kormoran, gdzie zatrzymaliśmy się na chwilę w drodze powrotnej.

Jezioro,

                                                                    słońce

                                                                          i zieleń.
To już koniec mojej relacji z ostatniej wycieczki. Może niepotrzebnie rozpisałam się tak dużo o ścieżkach rowerowych , ale...
Jak zawsze, serdecznie pozdrawiam wszystkich odwiedzających:))