Cień- Wisława Szymborska

 Do napisania tego postu zainspirował mnie wpis z FB  na stronie Strefa Dobrej Energi 

Gdy spojrzałam na zdjęcia

od razu pomyślałam o wiersz pani Szymborskiej .    

Cień               WISŁAWA SZYMBORSK

Mój cień jak bła­zen za kró­lo­wą.

 kiedy kró­lo­wa z krze­sła wsta­nie,

bła­zen na­stro­szy się na ścia­nie

i stuk­nie w su­fit głu­pią gło­wą.

Co może na swój spo­sób boli
w dwu­wy­mia­ro­wym ­świe­cie. Może
bła­zno­wi źle na moim dwo­rze
i wo­lał­by się w in­nej roli.

Kró­lo­wa z okna się wy­chy­li,
a bła­zen z okna sko­czy w dół,

Tak każdą czynność podzielili,
ale to nie jest pół na pół.

Ten prostak wziął na siebie gesty,
patos i cały jego bezwstyd,

to wszyst­ko, na co nie mam sił
- ko­ro­nę, ber­ło, płaszcz kró­lew­ski.

Będę, ach, lek­ka w ru­chu ra­nion,

ach, lek­ka w od­wró­ce­niu gło­wy,
kró­lu, przy na­szym po­że­gna­niu,
kró­lu, na sta­cji ko­le­jo­wej.

Kró­lu, to bła­zen o tej po­rze,
kró­lu, po­ło­ży się na to­rze,

Bardzo lubię ten wiersz.

 Po przeczytaniu go zadałam sobie pytanie - Kim jestem? Królową, która zrzuca cały ciężar życia na innych czy cieniem który obarczony tym ciężarem nie potrafi się spod niego wyrwać?

Po raz pierwszy natrafiłam na na ten wiersz podczas przygotowania programu o p Wisławie w sekcji literackiej działającej przy naszym UTW.

                                                            Nasza sekcja:))

Na koniec jeszcze moje zdjęcie z cieniem.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich odwiedzających:))