Drzewko mandarynkowe

Piękna wiosenna pogoda. Nasza grupa rowerowa była w niedzielę na  wyprawie , a ja przesiedziałam ją w domu.Strzyknęło mi coś w kolanie.Mam nadzieję ,że do niedzieli się zagoi, a na razie

                                   Zdjęcie grupy na początku wyprawy,

                                   podczas przerwy na kawę

                                     i na zakończenie wyprawy.
Szkoda ,ze mnie z nimi nie było , bo jak widać po ich radosnych minach wyprawa się udała.
Ja tym czasem siedziałam w domu i robiłam guillingowe jajko, które pewnie pokażę ,gdy będzie już bliżej świąt.
Dziś chcę pokazać moje drzewko mandarynkowe.
Kupiłam je dwa lata temu w Biedronce.

Drzewko było małe, ale miało owoc.
Zawsze chciałam mieć owocującego cytrusa w domu.
Owoc dojrzał, sama go zjadłam- żeby sprawdzić czy jest jadalne. Było (żadnych klopotow żołądkowych).
Drzewko przesadziłam i przez dwa lata traktowałam tak jak każdy kwiat w moim domu.
Dwa tygodnie temu zobaczyłam

                                                      i nie mogłam uwierzyć.

Na moim drzewku zobaczyłam pączki kwiatowe.

             Każdego dnia rozkwitał przynajmniej jeden kwiat.

                         A kwiatki były śliczne , bielutkie,delikatne,

Gdy rozkwitły w pełni , zaczęłam się martwić, jak je zapylić.Do dziś nie wiem czy są samopylne, czy pomogło moje dmuchanie.Gdy kwiaty były bliskie zgubienia płatków wzięłam pędzelek i przeniosłam pyłek z pręcików na słupek.
Nie wiem co zadecydowało, moja nieudolna ingerencja w prawa natury czy sama natura, ale

                                      są malutkie owoce.
Myślałam, że pokażę moje drzewko gdy owoce będą dojrzałe, ale zaczęłam czytać o cytrusach. Okazuje się , że  ich owoce potrafią bardzo długo dojrzewać.Mam nadzieję ,że dojrzeją i wtedy pokażę je jeszcze raz.
Serdecznie pozdrawiam wszystkich odwiedzających:))