HISTORIA PEWNEGO CHABROWEGO WIANKA - bajka nie tylko dla dzieci:))

Ania wspomina - "....chabry na łące. Zbierałam je w dzieciństwie razem z moją mamą."
Myślę, że wielu z nas ma podobne  wspomnienia.
Wczoraj wieczorem opowiedziałam  bajkę dla moich wnuczek, bardzo im się spodobała.
Dziś spróbuję ją zapisać .
Może i wam się spodoba, może waszym dzieciom, a może wśród was jest babcia i też opowie ją swoim wnukom.

Wydawało by się ,że babcia Tenia jest zwyczajną babcią. Ma siwe włosy, zmarszczki na twarzy i dużo, dużo lat. Na pierwszy rzut oka niczym się nie różni od innych babci.

 A jednak.

Babcia Tenia lubi jeździć na rowerze.

Razem ze swoimi przyjaciółmi z UTW w każdą niedzielę wyrusza na wyprawę.

 Zwiedza najbliższą okolicę i zachwyca się otaczającą przyrodą:

 wiosną - gdy budzi się z zimowego snu,

latem - rozwiniętą  w pełni 

i  przebarwioną pięknie - jesienią.

 Na poboczu drogi po której jechała na rowerze babcia Tenia , rosły chabry.
Babci wydawało się, że chabry wołają:
-Zatrzymaj się .
-Popatrz na nas z bliska.
-Przytul nas .
-Zrób z nas wianek.
Widocznie, przyjaciółki babci, słyszeli  dokładnie to samo, bo cała grupa zatrzymała się.

Po chwili wszystkie panie wiły wianki.
Babcia, nawet nie pamięta kiedy ostatnio plotła wianki. Było to na pewno bardzo dawno temu, gdy jej dzieci były małe.
A  WIANEK?
WIANEK był bardzo zadowolony, że to właśnie babcia Tenia go robi.

Gdy był gotowy.
Dumnie patrzył na świat z głowy babci.

Szepnął jej do ucha, że uwielbia czerwone maki, które właśnie otoczyły go z każdej strony.

 
Lubił być w towarzystwie.
Porozmawiał sobie z innymi wiankami.

Wianki były trochę zarozumiałe.
 Każdy uważał, że jest najpiękniejszy i, że leży na najładniejszej głowie.


Babcia zabrała go do domu.
Przez chwilę leżał w centralnym miejscu-na stole, w dużym pokoju.

Później na ławie.

Nawet zaczynało mu się trochę nudzić...gdy nagle otworzyły się drzwi  i weszły  babci wnuczki : Wiki i Pati. 
Zrobiło się wesoło.
Wszyscy oglądali  WIANEK, podziwiali jaki jest piękny.

 WIANEK cieszył się.

                                                            Każdy chciał go mieć na głowie.

WIANEK był bardzo dumny bo nawet mama dziewczynek go ubrała.

Dziewczynki długo bawiły się WIANKIEM. Nie zniszczyły go. Były bardzo ostrożne i delikatne.

Nawet Kaja brała udział w zabawie.

Po zabawie wszyscy zastanawiali się, gdzie WIANEK ma zamieszkać.
Były różne propozycje.

                                                        Na szafie

                                                  a może na parapecie.

Propozycji było jeszcze kilka.
Babcia Tenia  postanowiła:
 WIANEK zamieszka na balkonie.

                                                        Dostał zieloną wstążkę,

a jego częstym gościem będzie Kaja.
Dziewczynkom babcia obiecała, że jak tylko będzie padał deszcz to WIANEK weźmiemy do domu.